Bu haftaki blog kırmızda ayak baş parmağında sık görülen Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, bileğerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çkırmızıışmaları ile inceleyeceğiz. Bukanak anatomisi, yüklenme mekanikleri ve hastalıkları ile vücudun özge bölgelerine gereğince elan karmaşıktır. Esasinç ise tabanğın hem yeterince aktif olan kısmıdır hem bile yere taşıma edilen kuvvetin mevsim mevsim %90’ına derece olan bölümünü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Esasparmakta yaşanan her türlü hastalık, günlük hayat kalitesinde vahim bozukluğa tarik açabilir. Halluks Valgus; günümüzde giderek küsurat bir sıklıkla rastlanan, karışma edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini gelecek derecede kısıtlayan, tabanğın estetik görünümünü bozan, dertlı ve iveğen bir ayak kelleparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’bile Carl Huster tarafından teşhismlanmış ve bir numara parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tarif edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, lafız valörı itibariyle ayak kelleparmağının hariça açılanması olarak nitelendirilmesine rağmen kompleks bir deformitedir. Ayakta kâin çeşitli patolojileri bile muhtevaermektedir. Esasparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi istikrarlı eden ve motor takat sağlayıcı bir grup intrensek sandık malik olması sebebi ile özel bir eklemdir. Birinci parmağın ayak mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark tabanğın en önemli abra haiz gestaltsıdır ve yürüme esnasında optimal desteği sağlayabilmesi bir numara parmağın kinematiğine mecburdır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Bukanak, evrimsel değişiklikler esnasında bel kemiği fonksiyonu olan kavrama yeteneğinin çoğunu yitirmiştir. Ancak bu değişiklikler sonucunda üstelik adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime malik olarak kalmıştır. Antagonisti (bir kasın aynasız konulevini gören kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, sıklıkla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki bel kemiği nedenin ayakkabı kırmızıışkanlığı bulunduğunu destekleyen bir açıklıkştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda normal nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda artış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu tahminın % 1,9 civarında bulunduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin katı çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine itikatılmaktadır. Ancak genetik geçiş tam olarak gösterilememiştir. Ayağın pronasyonuna ve ayak ön bölümünün abduksiyonuna ne olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri bile halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun özge intrensek nedenleri beyninde aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler olaylar kadar nörolojik hastalıklar, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit kadar romatizmal hastalıklar, başkaca kelleparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili kadar elan seyrek göru¨nen durumlar da adetlabilir. Bazı açıklıkştırmacılar halluks valgusun kadınlarda çok elan sık görünmesine nazarıitibar çekmişlerdir. Ancak bunun sebebinin genetik intikalten çok hanımefendilerin erkeklere gereğince elan zait sivri uçlu sıkıntılı, topuklu ayakkabı giymeleri olduğu düşünülmektedir.